For någen år si, eller tiår – mens eg ennå budde heima,
hadde eg besøg av ei venninna. Det va i den tiå familien hadde EIN felles pc,
som sto i et eget rom, å der sto an bom fast. Det va i den tiå en måtte huska å
kobla fra internett, någe undertegna daglig måtte bekrefta at u hadde huska å
gjer på vei te skulen. Eg antar at spørsmålå bunna i periodevis
uvanlig høge telefonregninga… Ein episode kan eg faktisk minnast. Internette va
jo ikkje liga raskt den gong, i alle fall ikkje vårt, å det å lasta ner en sang
konne fort ta 30-40 minutt. Det e klart at det e lenge å bare sidda å venta for
en sjel, å det å spela samtidigt ville jo forlenga prosessen någe voldsomt, så
eg gjekk ud, å lot dataen jobba i fred. An fekk fred. Lenge. Itte det va eg
sikker på me sko gå konkurs.
Men, denne dataen fekk ein gong oppleva en mindre trivelige hendelse.
Spya. Oppkast, matresta – i heila tastature. Ikkje familiære spya, men naboens, venninnå.
Detta va jo ein store prosess å ordna opp i den gong, sjøl om det i dei tide forsåvidt bare va å kjøba et nytt tastatur å kobla te. Viss du lure på om du har dutte du, elle om der ikkje va en forklaring te kæforr eg kom på denne episoden, så slapp av, det komme. Eg har et fint forhold te dataen min. Me kose oss ilag. Å kvar morgen har me en rutine me kaffi, litt frukt å sjekka dei faste siene, inkludert tv-guiden – for å finna ud koss eg ska legga opp dagen. Før det, e det ein aen rutine, med god morgen norge å youghurt, å ittepå aviså å jedna et kryssord å ennå mer kaffi. Eg e ein racer på rutina!
Detta va jo ein store prosess å ordna opp i den gong, sjøl om det i dei tide forsåvidt bare va å kjøba et nytt tastatur å kobla te. Viss du lure på om du har dutte du, elle om der ikkje va en forklaring te kæforr eg kom på denne episoden, så slapp av, det komme. Eg har et fint forhold te dataen min. Me kose oss ilag. Å kvar morgen har me en rutine me kaffi, litt frukt å sjekka dei faste siene, inkludert tv-guiden – for å finna ud koss eg ska legga opp dagen. Før det, e det ein aen rutine, med god morgen norge å youghurt, å ittepå aviså å jedna et kryssord å ennå mer kaffi. Eg e ein racer på rutina!
Men, midt i data å kaffirutinen, der kaffikoppen sirligt va
plasserte rett attme ledningen, sko Bente bare uskyldig bøya seg ner å ta vekk
ledningen frå munnen te Theo, som forøvrigt e blitt en del av rutinen liggande
attme fødene. Kæ som skjer, e eg usikker på, men kaffien e jaffal plutseligt i
tastature. Eg skylde på han, han skylde på meg. Som en liden lærepenge
(straff?) blei leverposteiboksen som ellers bare ligge vanligt på håve med en godbit
under denne gongen teipe GODT fast te golve. Han fekk an opp. Fortare enn eg
hadde tenkt og… Smarten. Nå har eg en bærbare data, med et for så vidt ganske
bærbart tastatur utenom.
Hjemmelagd mentaltrening. Mentalen va altfor raske.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar